De lluna n´hi ha més d'una / Hay más de una luna
Vespreja i els núvols s’esfilagarsen. La tarda cau, com si s’hagués trencat les ales. Les ombres es van cruspint els fils daurats. Al dia li cau la pell, com un camaleó.
Només quedarà l’esquelet.
Maig 2008
Publica un comentari a l'entrada
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada